Dla tych, którzy nie potrafią pogodzić się z odejściem psa..

Joanna

nawet nie wiedziałam że tak przykro może być jak odejdzie pies.
Bo niby mówi sie "to był tylko pies" ale nie dla mnie .
Wszędzie go widzę, słyszę ... Sad

ale nikt nie przychodzi żeby po merdać ogonem, podroczyć sie , przytulić oplutą mordką Sad

. Jest mi tak przykro że słowa tego nie opiszą, mam nadzieje ze z czasem będzie lepiej.
Już nawet nie chcę kolejnego psa Sad

Nie wiem co mam robić , dziś położyłam sie spać o 21.00 usnęłam przed 6 , a wstałam po 8.00

Nie wiem jak w poniedziałek pójdę do szkoły. Nie wiem czy ktokolwiek zrozumie bo przecież to "tylko pies" ... Sad

(

Jak Wy sobie poradziliście z taką tęsknotą ? Dużo czasu Wam to zajęło ?
Pozdrawiam ciepło.

FiGa

Ja sobie nie radzilam.
Wylam po katach, w dzien i w nocy. Nie bylam w stanie isc do szkoly - tak bylo 9 lat temu po stracie mojego psa.
4 lata temu odwiedzalam w schronisku pewnego psiaka. 10 letni, schorowany... mial u nas zamieszkac! Mial byc kochany... nie siedzic juz w tym malym boksie z wiecznie zaczepiajacymi go 8 psami... nie zdazylam, zostal zagryziony...
To co sie dzialo ze mna od pierwszych dni kiedy sie o tym dowiedzialam... nie chce tego nawet pamietac.
A sumienie nie daje mi spokoju do dzis... czy on zylby gdybym zdazyla go ze schronu wyciagnac? Czy to moja wina...

Joanno - przytulam Cie mocno... Nic innego zrobic nie moge, bo zadne slowa w tym momencie nie ukoja tego...

Nie zamykaj sie jednak na inne psiaki - jest ich wiele potrzebujacych dobrych domkow w schroniskach.

Nowy psiak bylego nie zastapi, nie bedzie nim - ale pomoze przez to przebrnac, pomoze pogodzic sie ze strata. A Twoj aniolek na pewno bedzie szczesliwy ze ma kto sie jego pania opiekowac...

Joanna

dziękuje bardzo za słowa otuchy Smile

mimo to raczej nei widzę siebie z innym psem. Jak sobie myślę że miałabym to wszystko jeszcze raz przeżywać to chyba nie dam rady.
Nie widze tego Sad

Cały czas słyszę tupot łapek psiaka którego już nie mam .

FiGa

Czy zalujesz tego ze mialas u siebie psa? Pamietasz te wszystkie wspaniale chwile? Wspolne wyglupy? Czy to wszystko nie jest warte tego?

Wiem, ze jest ciezko... ale niestety trzeba zyc dalej. Wierze, ze przyjdzie chwila kiedy bedziesz gotowa na psiaka.
To nic zlego! To nie "zastepca", pamietaj o tym.

Atha

Czas leczy rany. Po stracie każdego z moich zwierzaków- czy kota, czy psa przeżywałam to mocno, bez względu na wiek. Z czasem powoli przywykasz do tej myśli i akceptujesz los. Łatwo powiedzieć "nie smuć się". Smuć się, płacz, jeśli tylko ci to pomaga. Ale spróbuj zaakceptować, bo smutek niczego nie zmieni. Pamiętaj o nim, pamiętaj o wszystkich dobrych chwilach z nim spędzonych i myśl o tym, jak dobrze że był. I jemu z pewnością też było dobrze. Miał z tobą dobre, psie życie- czego więcej mógłby chcieć? Na każdego przyjdzie kiedyś czas i ważne, by ten czas spędzić jak najlepiej. Na pewno żałujesz, że nie poświęciłaś mu go więcej, zawsze tak jest. Ale coś w twoim sercu po nim zostało.

Na razie nie myśl o innym psie na siłę, ale jeśli przyjdzie dzień, kiedy mimo wszystko przyjdzie ci to do głowy, nie wahaj się. Figa ma rację- kiedy ból już przestanie być tak świeży pomyślisz, czy to całe szczęście nie było go warte.

A stukanie pazurków psa, którego już nie ma? Może jest, tylko w innej postaci...

Joanna

właśnie tak sobie myślę że inny pies był by zastępca, nawet teraz nie wiem czy bym go teraz polubiła ... .
Nie mam za wielu przyjaciół, teraz nawet nie ma sie komu wygadać a pies zawsze przyszedł i pozaczepiał .

Nie wiem może to głupie ale cały czas myślę że teraz leży pod ziemią . Wiem że nie żyje , ale tak myślę ze zimno mu jest albo cos podobnego Sad

nie wiem - to głupie ale cały czas taką myśl mam .

FiGa

Nie mozesz tak myslec.
Zaden pies nie zastapi Ci Twojego slonca. Zaden nie bedzie juz taki sam jak tamten. Ale rowniez wniesie w Twoje zycie mase radosci i pogryzionych butow. Rowniez go pokochasz i nie bedziesz mogla zyc bez niego... Patrzac na krecacego sie po domu psiaka naprawde jest lzej na sercu, jest sie do kogo przytulic, wyplakac, jest z kim dzielic ten bol... To nie zastepca, to ukojenie. Nie NOWY pies, a po prostu przyjaciel. Po prostu pies bez ktorego nie wyobrazasz sobie domu. Przynajmniej u mnie tak jest - nie wyobrazam sobie by nic nie biegalo po moim domu... za pusto...

Trzymaj sie cieplutko...

jareth

A ja zaryzykowałam w rok po odejściu mojej suni i adoptowałam Bonda.Teraz wierzę,że właśnie moja księżniczka go do mnie przysłała.Jest z charakteru taki jak ona.Za każdym razem gdy jestem na psim cmentarzu dziękuję jej za Bonda.

Joanna

Właściwie też nie wyobrażam sobie domu bez zwierzaka Sad

Własnie tak jak piszesz - pusto i cicho. Za pusto i za cicho. Tyle ze poki co sobie myślę ze taki jaki jest ból obecnie po stracie trochę mnie nie namawia do kolejnego zwierzaczka.

Swoja droga jak to sobie wyobrażacie - jak to jest ze zwierzami ? Mają gdzieś swoje niebo Smile

?

jareth

Ja wierzę,że mają to samo niebo co ludzie.Mam taką nadzieję bo chcę spotkać tam moje psiaki Smile

FiGa

Ja rowniez jestem tego zdania. Psy sa dobre. Nie robia niczego na zlosc innym. Nigdy nie kieruja sie krzywda drugiej osoby. Atak to instynkt, nie robia niczego z premedytacja tak jak ludzie... Nie sa zdolne do okrucienstwa...

Trafilam kiedys przypadkiem na takie zdanie:
"Jeśli psy nie idą do nieba, to chce iść tam gdzie one idą po śmierci."

Atha

I je je często powtarzam Very Happy

Myślę, że skoro w niebie jest to, co kochamy, jakby mogło zabraknąć Ich? Żyją w naszych sercach.

Nic na siłę, póki nie czujesz sie w stanie- nie bierz kolejnego. Ale nie czuj sie winna, kiedy ci to przyjdzie do głowy. Twój psiak na pewno nie miałby ci tego za złe. Jak w ogóle się nazywał?

Joanna

Dziwnie wchodzić do domu w którym nikt Cie nie wita Sad

Zazwyczaj denerwowało mnie że szczekał i pluł mnie całą , a teraz za tym tęsknię.

Najbardziej mam wyrzuty sumienia bo nie zdechł bo był chory czy miał wypadek , a sami musieliśmy go uśpić. Weterynarz przyjechał do mnie do domu i w sumie słyszałam jak piszczał Sad

Ehh nie ma z kim iść na spacer i kompletnie nikt mnie nie rozumie.

Z jego imieniem to było nieźle bo w sumie na każde reagował i miał ich chyba z milion . Zależnie od sytuacji go nazywałam bo jak mnie zdenerwował to mówiłam do niego tak jak miał napisane w książeczce czyli Aivar (czyt. Ajwar- podobno w jakimś języku ozn to -ostra papryka Very Happy

) a tak na co dzień to Bobciu albo Jołki Very Happy

Dziękuję Wam za ciepłe słowa . To bardzo miłe

jareth

"Dokąd idą psy, gdy odchodzą?
No, bo jeśli nie idą do nieba
To przepraszam Cię, Panie Boże
Mnie tam także iść nie potrzeba

Ja poproszę na inny przystanek
Tam gdzie merda stado ogonów
Zrezygnuję z anielskich chórów
Tudzież innych nagród nieboskłonu

W moim niebie będą miękkie sierści
Nosy, łapy, ogony i kły
W moim niebie będę znowu głaskać
Moje wszystkie pożegnane psy"
B. Borzymowska

Atha

Aivar- śliczne imię Very Happy