Chronicznie zestresowany pies(?)

entuzjasta

Witam

Mam w domu dwa psy, jeden to amstaff, drugi jakiś jamnikowaty(suka,
znaleziona pogryziona i odratowana:) ) amstaff ma mniej więcej 9 lat, ona koło 3, są już razem w domu ponad 2 lata. Ostatnio zaistniał pewien problem:

Suka odkąd ją przygarneliśmy była bardzo spięta, Od zawsze gdy wita ludzi nie robi tego normalnie tylko idzie bokiem i merda spłoszona. Gdy leży, reaguje różnie, bardzo często gdy sie ją dotknie przez przypadek (bo śpi normalnie w łóżku) to z warkotem ucieka. Podobnie gdy sie ją dotknie, złapie za łapkę, zaczyna wtedy ziajać. Mamy wrażenie, że ten warkot to już jakaś zakorzeniona w niej reakcja, bo przecież nikt nie robi jej krzywdy, wręcz przeciwnie jest ona domowym pupilem. Czy jest to możliwe?

Wracając, często warczy(mometami to przechodzi w gryzienie, ale tylko takie na pokaz, nigdy nie ugryzła żadnego domownika tak naprawdę, żeby coś poczuł) jest spięta, ostatnimi czasami to się nasila. Ponad to z ogromnym warkotem próbuje przegonić amstafa, gdy np. ona leży a on przechodzi obok, chociaż on sobie nic z tego nie robi. Nigdy jej nie ugryzł, co prawda były momenty kiedy ją przegonił, ale rozumiem że to jest normalne u psów.

Moje pytanie brzmi - czy jest jakiś sposób żeby rozluźnić psa? I jak zinterpretowac zachowanie? Czy rzeczywiscie jest to stres?

Dodam, że bardzo często(chyba z nerwów) iska łapki, albo jezeli ma przy sobie to zabawkę, pościel..

mg

Ja bym zaczęła od tego czy suka na pewno jest zdrowa?
Czy była badana ostatnio przez dobrego weta - łącznie z badaniami krwi ( morfologia, biochemia, ewentualnie serce, tarczyca itp)?

Druga rzecz - jak WY reagujecie na takie jej zachowania?
Co robicie?

kin28

No i ja też bym się do pytania dołączyła. Mój piesek ma tak samo! Warczy jak się go przypadkiem dotknie, kiedyś uwielbiał jak się go całuje po brzuszku, teraz nie da się dotknąć. Czasem ma dobry dzień, mogę go pogłaskać wtedy po szyjce, ale zaraz warczy. Wieczorami gdy leży obok mnie i sam się o mnie oprze, to warczy i ucieka. Też nigdy nie ugryzł. Często bierze misia, łapie go łapkami, a potem lekko nimi poruszając próbuje ssać.
Gdy zawarczy na mnie, mówię stanowczym głosem, że nie wolno, ale czasem, jak się na mnie rzuca, a zdarzyło mu się nawet do twarzy, to, no nie wiem jak to określić, nie to, że go biję, tylko tak klepnę, oraz czasem krzyknę.

mg

Kinga, nie wiem czy przypadkiem na zachowanie Codiego nie wpłynęło to, o czym piszesz w innym wątku:

kin28

Kiedyś warczał przy kąpieli, teraz jest ok. A rzucił mi się do twarzy w sensie, że ja go głaskałam, on był zadowolony, ale w jednym momencie mu się już nie spodobało i skoczył mi do twarzy z werknięciem. Nie ugryzł, ale ja bym na zawał zeszła. Tak, mam 13 lat, raz byliśmy z nim na szkoleniu, ale to nic nie dało. Jak był mały umiał jakieś komendy, słuchał się, teraz z wiekiem nawet czasem na 'chodź' nie reaguje Confused

Porozmawiam z mamą o tym szkoleniu, ale wątpię w to, że się zgodzi Sad

Raz próbowaliśmy, 300zł, a nic nie dało.

mg

Nie miałam na myśli całego szkolenia, a tylko konsultacje.

Pogadaj z rodzicami - a może przyjedziecie z Codym na niedzielny spacer?
Za darmo:

http://www.pieskiswiat.fora.pl/ogolnie-o-psach,2/spacer-24-06-2012-katowice-chorzow,7435.html

Przy okazji zerknę - za darmo oczywiście - na Codiego i zobaczę jaki macie z nim kontakt.

kin28

No niestety w niedzielę będę poza domem. Ale porozmawiam z mamę, może coś mi się uda Smile

albercik7

Pies ma problem i trzeba mu pomóc. Weterynarz powinien sprawdzić czy fizycznie jest zdrowy i ewentualnie próbować leczyć psyche. Czasami lekkie środki uspokajające jak hydroksyzyna lub antydepresanty przynoszą szybką ulgę psu i właścicielom.