English Toy Terrier

Atha

English toy terrier - jedna z ras psów, należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów miniaturowych.

Rasa ta pojawiła się około 1850 roku, a w 1881 został stworzony wzorzec toy terriera. Dawniej wykorzystywany był do tępienia szczurów, brał także udział w organizowanych walkach ze szczurami. Uznaje się angielskiego toy teriera za jedną z najstarszych minatur.

Wygląd

Budowa

Toy terrier jest miniaturowym psem o delikatnej i lekkiej budowie ciała. Uszy są stojące, u szczeniąt oklapnięte.

Szata i umaszczenie

Szata jest krótka, gładka, o umaszczeniu czrnym z wyraźnym, intensywnym machoniowym podpalaniem. Łatwa w pielęgnacji.

Zachowanie i charakter

English Toy Terrier jest psem żywym i zwinnym, nie ufnym wobec obcych. Czujny i ciekawy otoczenia, dobrze znosi warunki miejskie.

Użytkowość

Współcześnie toy terrier jest psem reprezentacyjnym i do towarzystwa.

Przypomina ratlerka Wink

Olala

to wygląda jak pinczer miniaturowy

Russ

Nie wygląda na terriera Razz

Ale maleństwo Smile

Alka

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania

Data publikacji obowiązującego wzorca: 08.06.1988

Użytkowanie: terier.

Klasyfikacja FCI: grupa 3 - teriery, sekcja 4 - teriery miniaturowe
Próby pracy nie są wymagane.

GŁOWA: Długa i wąska, klinowata, policzki nie powinny być zanadto uwypuklone, dobrze wypełniona pod oczami. Mózgoczaszka o płaskim czole.
Stop lekko zaznaczony. Trzewioczaszka: Trufla nosowa czarna.
Kufa powinna zwężać się łagodnie tworząc klin, widoczny zarówno z przodu jak i z boku. Chociaż możemy odnieść wrażenie, że pies ma tyłozgryz, spiczastość kufy jest niepożądana.
Wargi przylegające.
Uzębienie: szczęka i żuchwa są ciasno dopasowane. Zęby mocne, zwarte w regularnym i kompletnym zgryzie nożycowym. Oznacza to, że siekacze szczęki przykrywają ściśle siekacze żuchwy i są ustawione pionowo. Zęby są dobrze rozstawione.
Policzki o średnio uwydatnionej muskulaturze.
Oczy barwy ciemnej, do czarnej, tęczówka nie może mieć jaśniejszego odcienia. Są małe, w kształcie migdała, błyszczące, skośnie osadzone.
Uszy w kształcie płomyka świecy, wyprostowane, długie i wyprofilowane o koniuszkach lekko spiczastych, wysoko osadzone na tylnej części mózgoczaszki, proporcjonalnie zestawione. Aby sprawdzić długość ucha, możemy je położyć do przodu - nie powinno sięgać oka. W dziewiątym miesiącu życia pies powinien mieć już uszy stojące.
Wnętrze muszli usznej powinno być ustawione ku przodowi. Skóra ucha jest cienka.

SZYJA: Długa, lekko łukowata, pełna wdzięku. Dobrze wtapia się w łopatki, elegancko nachylona, gdy oglądamy ją z profilu. Luźne podgardle jest wadą.

TUŁÓW: Zwarty. Głowa i kończyny są względem siebie proporcjonalne co tworzy zgrabną całość.
Grzbiet lekko łukowaty, od kłębu po lędźwie przechodzi w linię opadającą aż po nasadę ogona.
Lędźwie uniesione, wypukłe.
Klatka piersiowa głęboka i wąska, o dobrze wysklepionych żebrach.

OGON: Gruby u nasady, ku końcowi staje się cieńszy. Nisko osadzony, nie sięga stawów skokowych. Wesoło noszony jest niepożądany, jeśli jest to wyraźne.

KOŃCZYNY: Kończyny przednie ustawione pionowo, łokcie przylegające do klatki piersiowej, oglądane od przodu proste, tak jak i linie frontu.
Wyjątkowo pożądana jest cienka kość.
Łopatki należycie pochylone.
Łokcie przylegające do ciała. Kończyny tylne: Lędźwie wyraźnie uwypuklone i pośladki lekko zaokrąglone, co związane jest z dobrze katowanymi stawami kolanowymi.
Niepożądane jest podstawienie kończyn pod tułowiem.
Stawy skokowe nisko położone, nie są skierowane na zewnątrz ani do wewnątrz.
Łapy zwarte, zgrabne. Palce odpowiednio rozdzielone, dobrze wysklepione o połyskliwie czarnych pazurach. Dwa środkowe palce łap kończyn przednich są nieco dłuższe od innych. Łapy tylnych kończyn kocie. Łapy zajęcze są wadliwe.

RUCH: Idealne chody przednich kończyn przypominają wyciągnięty koński kłus. Ruch hackney'a, podrzucanie do góry, jak i powłóczenie po ziemi są niepożądane. Akcja kończyn tylnych jest swobodna, wypchnięcia tułowia ku przodowi regularne. Ta harmonia ruchu wskazuje na to, że pies jest dobrze zbudowany.

OKRYWA WŁOSOWA: Włos gęsty, krótki, ściśle przylegający i błyszczący.
Umaszczenie czarne podpalane. Czerń jest hebanowa, podpalanie można porównać z odcieniem świeżego kasztana o ciepłej tonacji. Te dwie barwy nie łączą się ze sobą, nie zlewają, ale są ściśle odgraniczone, wyraźnie obrysowane. Na wierzchniej stronie kończyn przednich podpalanie sięga nadgarstków, na spodniej dochodzi prawie do łokci. Cienka czarna kreska „maźnięcie pędzelkiem" biegnie wzdłuż każdego z palców. Czarne łatki jak „odcisk kciuka", wyraźne w obrysie, znajdują się na środku śródręczy i na podgardlu. Przednia i wewnętrzna strona strona kończyn tylnych jest wyraźnie podpalana, linia odgraniczenia biegnie wzdłuż przez środek podudzia. Podpalanie zachodzące na zewnętrzną stronę kończyn, zwane „porteczkami" jest niepożądane. Kufa jest wyraźnie podpalana. Trufla nosowa jest czarna i ten kolor obejmuje wierzch kufy. Zasięg czerni odcina się pod oczami i w okolicy gardła. Małe łatki koloru podpalania znajdują się nad oczami i na każdym z policzków. Żuchwa i podgardle są podpalane. Brzegi warg są czarne. Sierść wewnątrz uszu jest podpalana. Podpalanie na tylnej, wierzchniej stronie uszu jest wadą. Na froncie, umieszczone są symetrycznie dwa podpalane znaczenia. Spód ogona, jego nasada i okolice odbytu są podpalane. Jakiekolwiek znaczenia lub skupiska białej sierści są wysoce niepożądane.

WZROST i WAGA: Za idealny wzrost uważa się 25 - 30 cm. Za idealną wagę uważa się 2,7 - 3,6 kg.

WADY: Wszystko, co odbiega od wzorca, powinno być traktowane jako wada, w zależności od stopnia odchylenia.

UWAGA: Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, umieszczone w mosznie.

Źródła:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]