Wyżeł Niemicki Długowłosy

ShadowDog

Wyżeł niemiecki długowłosy.
Rzadka rasa, a szkoda, bo z tego co widziałam to naprawdę piękne psy.

Jeszcze przed pierwszą wojną światową w czasopismach łowieckich toczyła się dyskusja; czy do polowania bardziej nadaje się wyżeł niemiecki krótkowłosy, czy długowlosy? Znacznie większe rozpowszechnienie wyżła niemieckiego krótkowłosego zdaje się przemawiać przeciwko długowłosemu, należy jednak brać pod uwagę warunki, w których rozwijały się obie te rasy. Do pupularności wyżłów przyczyniło się głównie polowanie na kuropatwy. Przy tych najczęściej wykonywanych polowaniach wyżeł długowłosy nie wytrzymywał konkurencji z krótkowłosym, gdyż nie tylko był powolniejszy, lecz też męczył się znacznie szybciej w gorące dnie sierpniowe.
Dzięki długiej, gęstej szacie, talentowi tropicielskiemu, zamiłowaniu do aportowania, wybitnemu węchowi i wrodzonej ciętości wyżeł niemiecki długowłosy nadaje się raczej do pracy w lesie aniżeli w polu. Jak większość ras długowłosych, ma zamiłowanie do wody, jest silny i odporny, przy czym lepiej znosi chłód niż upały. Jest łatwy w prowadzeniu, pojętny i ma wszystkie cechy wskazujące na wielostronną użyteczność. Przywiązuje się do swego pana, wobec obcych nieufny, co czyni z niego doskonałego stróża.
Wszystkie te cenne właściwości zachował po swym przodku - staroniemieckim wyżle długowłosym, od którego się wywodzi. W drugiej połowie ubiegłego stulecia został on uszlachetniony innymi rasami. Pierwotny wzorzec z 1879 r. został tylko nieznacznie zmieniony.
Popularność wyżłów długowłosych była zmienna, lecz nigdy nie dochodziła do poziomu osiąganego przez wyżła krótkowłosego. Po pewnym okresie regresji ostatnio znów coraz częściej pojawia się wyżeł długowłosy na próbach polowych i wystawach.

Wzorzec

Wrażenie ogólne. Budowa silna muskularna, lecz harmonijna i kształtna. Kontury wyraźnie zaznaczone, usposobienie żywe, lecz nie nerwowe.
Głowa. Podłużna, sucha, dość szeroka, części mózgowiowa i twarzowa równej długości; część mózgowiowa wysklepiona, krawędź czołowa wznosi się ukośnie. Grzbiet nosa dość szeroki i lekko wysklepiony, żuchwa silna. Głowa nadaje całości właściwy wyraz. Mówi się zdecydowanie o głowie samczej; głowa suki jest węższa. Nos płaski i mniej lub więcej brązowy.
Uzębienie. Silne i bez luk, o silnych kłach, bez błędów wrodzonych czy nabytych.
Uszy. Szerokie i wysoko osadzone, przylegające i u dołu zaokrąglone, lekko faliste i obwisłe. Długość ich powinna być proporcjonalna do głowy i do całości.
Oczy. O zwartej oprawie, jednakowo ustawione, im ciemniejsze, tym lepiej.
Szyja. Silnia i szlachetna, łącząca się wdzięczną linią z piersią i łopatkami.
Kończyny przednie. Łopatki ściśle przylegające, a szczyt ich nie powinien wznosić się ponad linię grzbietu. Łopatka, ramię, przedramię i śródręcze oglądane z przodu tworzą linię pionową. Łokcie zachodzą daleko do tyłu i przy silnej klatce piersiowej mogą być skierowane nieco na boki. Łopatka i ramię tworzą w spokojnej postawie kąt prawie prosty, ramię i przedramię - kąt rozwarty.
Klatka piersiowa. Głęboka, sięgająca do łokci, o szerokości odpowiedniej do całości; brzuch odpowiednio podciągnięty.
Grzbiet. Silny, prosty i krótki, nieco wyższy nad łopatkami, o wyrazistych lędźwiach i lekko opadającym zadzie. Długość grzbietu powinna odpowiadać wielkości psa; sylwetka powinna być prawie kwadratowa.
Ogon. Dobrze osadzony, noszony poziomo lub lekko ku górze wygięty aż do końca. Lekkie przycięcie dopuszczalne, jeśli ogon jest za długi lub wadliwie noszony, jednakże dobra chorągiew powinna mieć najdłuższy włos pośrodku.
Kończyny tylne. Oglądane z tyłu, od biodra poprzez udo i podudzie tworzą linię pionową; staw skokowy powinien być ukątowany. Wilcze pazury należy usunąć. Łapy dobrze zwarte, miernej długości, zaokrąglone.
Szata. Włos na grzbiecie i na bokach tułowia długości 3-5 cm, na dole szyi, na przedpiersiu i brzuchu nieco dłuższy. Włos na głowie krótki, aby suchy obrys głowy mógł się uwidocznić. Ogon i uszy powinny być bez zarzutu owłosione. Między palcami gęsty włos.

Umaszczenie może być: czekoladowe, biało-czekoladowe i dereszowate w różnych odcieniach:

Szyszka

śliczne psy! Ale wyżły weimarskie długowłose chyba bardziej mi sie podobają.

Myszka

Śliczne a te białe w kropki i łatki odcienia mocno brązowego strasznie przypominają mi duże munsterlandery Laughing

Szyszka

A no rzeczywiście podobne.

Atha

Rzeczywiście piękne. Niestety, jeszcze nie widziałam ich na żywo Sad

Tylko krótko- i szorstkowłose Sad

adams

Śliczne, podobaja mi się te całe jednolite, mogły by być bardziej popularne :0

ShadowDog

Sparrowka

Psy rzeczywiście piękne i ładnie sie prezentują Wink

Nigdy(niestety) nie widziałam takiego na żywo i bardzo tego żałuję.

adams

Ten pierwszy jest wspaniały Smile

Golden_Retriever · Wysłany: Pią 19:18, 09 Mar 2007 Temat postu:

Te psy są śliczne .. Moja ciotka ma Wyżła Niemieckiego Długowłosego i jest śliczny Razz

Biały w rude kropy podony do tego co na zdj. :]

Layla · Wysłany: Pią 19:25, 09 Mar 2007 Temat postu:

ja tam wole krótkowłose ;D chociaż te tez są ładne

zbiper

dla zainteresowanych polecam reproduktora Bejron z Milanowskich łak
Champion Polski . Poluje, próby polowe wynik 96/100.

zbiper

zainteresowanych ta rasą odsyłam do strony wyżły niemieckie długowłose w polsce.
Równocześnie jeśli ktoś posiada informacje o przedstawicielach tej rasy będę bardzo wdzięczny za info.

zbiper

Witam - dla zainteresowanych posiadam szczeniaczki tej rasy a niedługo będzie miał je również mój przyjaciel.