Opowiadanie- wierny pies.. do ostatniego puknięcia serca

Goldi

Świetne, pisz dalej! Czekamy xD

Megan

Otwarł slepka, słońce wsodziło.
Reszta rodzenstwa już wstała i piszczała za matką; nie nasz bohater.
-słuhajcie! Jak chcecie to zostańcie , ja idę.
-Gdzie? widzisz że nie ma tu domów- odparł najstarszy, to on urodził się pierwszy- nie znajdziesz nikogo.
-Więc będe szedł przed siebie, az znajde.
-ZWARIOWAŁEŚ!
-Kto idzie ze mną?
Podeszedła do niego najmniejsza sunia, zawrze go lubiła i ceniła jego pomysły.
-Ja pójde! Nie będe tu czekać na cud
-Jak chcecie... ja zostaje.

Koniec bo musze iść zaopiekować sie bratem
Wyrwe się o północy Razz

Atha

Czekamy na ciąg dalszy, wczułam się więc pisz szybko!

Sparrowka

Ja tez czekam! Atha! Zmieniłąs avka! Wszyscy zmieniają avki... nie wytrzymam...tylko ja mam taki sam Laughing

Megan

Nasz młody szczeniak mijał krzewy drzewa,bagna, lasy.
Jednak niczego nie widział. 3 dnia wędrówki dwa dzielne pieski pozwoliły sobie na odpoczynek. usiadły na ziolonym mchu, i sapiąc z wycięczenia zaczeły szukać czegoś do jedzenia. Tylko sunia znalazła coś czerwonego, wyglądające jak podłużne kupki mysie.
- Zjedz to sama, ja jeszcze wytrzzymam.
-Dobrze dziękuje ci! jak znajde coś jeszcze ...
-PATRZ! KAŁUŻA!!!!
Pieski pobiegły w kierunku wody, nie jadły i nie piły przez 3 dni!!

Chłeptając zimną wodę szczeniak zauważył że coś z sunią nie tak.
Jej oczy powoli traciły wesołe iskry, a ciało sapało, łapki się trzęsły, kręciło się jej w głowie... piszczała.
-Co ci jest?
-Nie... piiii ...wiem jakoś... mi słabo..- upadła na bok, a mech zadudnił cicho.-
chyba przechodze za Tęczowy Most. Dozobaczenia... w .... tamtym... świecie.
Szczeniakowi ciekły po pyszczku psie łzy, które mają wielkie znaczenie.
Łzy miłości, łzy przyjaźni, łzy bólu.
Wierzcie mi odejście siostry lub brata jest straszne... wiem z własnego doświaczenia.
Szczeniak zawył cicho, miał nadzieje ze po tamtej stronie jest lepiej. wykopał dół, wielki. Kiedy skończył wepchał sunie tam. Zakopał.
Tak będzie lepiej.
***
Miną dzień szczeniak dotarł do ludzkiej drogi. Radowało się jego serce.
Mógł już odpocząć, położył się na środku.
***
Obudziło go dudnienie, było około południa, powoli otwierał oczy. Ale to co zobaczył było przerażające, wielkie kopyta stępały koło niego. Podwiną ogon zaskomlił. Jedno ze zwierząt- a była to koza- zatrzymało się
-Co sie stało malutki? Nie bój sie!
Szczeniaka zauważyły też inne kozy.
-Fuj! Co za ogon!!!!
-I nie ma raciczek!
-To jest przeciez szczenie wilka!!!
-MMMniieee! To pies!
-Napewno?!
I rozpoczeła się bójka. Do szczeniaka podszedł pasterz.
-Co ty slicny piesku tu lobisz? - ( pasterz z Ukrainy) powiedział pasterz (Ale po Polsku mówił )- chodz ze mną. ależ ty chudy!!! Biedactwo.
Był już całkiem bezpieczny

I koniec na dzisiaj. Aha na wrzelki wypadek

Atha

Boże, straszne... Przykro mi...

Sparrowka

Megan dawaj dalszą częśc! Very Happy

Megan

Nasłuhałam się tego od wrzystkich Sad

Prawie każdy pytał:
Czy płakałaś?
Głupie pytanie, no nie?

Myszka

Głupie i conajmniej nie na miejscu ...

Tuśka

Mojej mamie też umarł braciszek.. Miał tylko 3 miesiące...

Przykro mi Sad

.

Klikla

Brat mojego dziadka zmarł w wieku ok. 3 lat... Nikt go nie pamięta - jego wyglądu, daty urodzenia i śmierci... Nikt nawet nie ma jego zdjęcia Sad

Współczuję Crying or Very sad

Atha

Moja mama też miała braciszka...
Znalazłam wiersz:

Dwa anioły spotkały się w locie,
Ponad ziemia, wśród błękitnych mórz
Jeden płynął w purpurze i zlocie
Miał wejrzenie jakby rannych zórz,

Drugi w czarnych aksamitach tonął,
Łez brylantem świecił jego wzrok -
A na głowie wieniec z gwiazd mu płonął
I rozjaśniał nieskończony mrok

"Wracam z ziemi - rzeki pierwszy z aniołów -
Gdziem w ogrodzie życia kwiaty siał,
Rozdmuchiwał płomienie z popiołów
I przyśpieszał nowy rozkwit ciał

Tam widziałem, w ciemnej nieszczęść nocy,
Dwóch serc czystych krwawy z losem bój,
Dwojga istot gorzki ból sierocy,
Ich samotny, ciężki życia znój

Więc zbliżyłem dwie niedole z sobą
I miłości owiałem je tchem
A z dwóch smutków nad dawną żałoba
Szczęście rajskim wykwitnęło snem!"

Ja - rzekł drugi w gwiaździstej kolonie -
Wracam także z owych ziemskich pól,
Gdzie na chorych sercach kładłem dłonie...
I na zawsze koiłem ich ból.

Tam .spotkałem, pomiędzy innemi,
Jedną dusze szlachetna, bez plam -
l kochałem tego .syna ziemi,
Co pięknością dorównywał nam.

Lecz dojrzałem, że w żywota męce
Zaczął oliwiąc się... rdzy dostrzegłem ślad,
l strwożony, wyciągnąłem ręce,
By, padając, nie poplamił szat.

l miłością prowadzony czystą,
Jak najciszej zbliżyłem się doń...
Zarzuciłem zasłonę gwiaździstą...
I na sercu położyłem dłoń.

W mych objęciach on teraz bezpieczny,
Bo już władzy nie ma nad nim czas -
I zostanie w swej piękności wiecznej,
Nie dotknięty żadna, z ziemskich skaz".

Adam Asnyk

Wybrańczy bogów umierają młodo. Skończmy już ten temat.
Czekamy na dalszą częśc opowiadania...

Laura

Śliczny.. I taki.. pełny przemyśleń. A my czekamy na kolejną część..

Shaiya

smutne ale super

Megan

Narazie blokuje dopuki nie wróce