Pudelek miniaturowy i labrador??

Nikolaaa

Witam. Mam pudelka miniaturowego (ma na imię Dejzi,ma 4 lata) . Koleżanka mojej mamy chce nam oddać szczeniaka- labradora. Mama nie ma nic przeciwko( zawsze chciała mieć labradora), tata twierdzi ,że jeśli tylko jestem w stanie zajmować się labciem tak jak Dejzusią to nie ma problemu. Siostra natomiast nie ma zdania.
Problem stanowi jednak to ,że mój pudelek jest bardzo przywiązany do mamy. W nocy przynosi do łóżka jej rzeczy. Tylko mojej mamie pozwala się kąpać. A gdy jakieś małe dziecko, lub jakiś obcy piesek podchodzi do niej , to Dejzusia od razu piszczy , a nawet czasem powarkuję. Strasznie kocha moją mamę.
Zastanawiam się czy labrador jest dobrym pomysłem dla naszej rodziny. Mieszkamy w domku jednorodzinnym, do wiosny piesek mieszkał by w domu, później kupilibyśmy budę i postawili obok domu. Miał by gdzie się wyszaleć, wybiegać , ale oczywiście wychodziłabym z nim na dłuższe spacery. Boję się jak Dejzi na to zareaguję. Boję się ,że będzie wtedy strasznie terytorialna. Boję się ,że będzie czuła się odepchnięta i zazdrosna

Powiedzcie mi tak naprawdę serio. Co mam zrobić w tej sytuacji?? Wziąć tego labcia , czy jednak nie dopuścić aby pojawił się w naszej rodzinie???Ciągle rozważam tę decyzję. Wiem jaka to duża odpowiedzialność mieć psa. Naprawdę najbardziej zależy mi na szczęściu Dejzusi Confused

Jestem totalnie rozbita
Proszę was o pomoc.
Pozdrawiam

isabelle30

hmmm, labek to zdecydowanie nie jest pies do budy
o ile bedziecie w stanie uzdrowic wasze stosunki z pudelkiem - a to co opisujesz nie jest zdrowe dla obu stron, to labek i pudelek moga zyc razem w zgodzie, labki to przyjazne i tolerancyjne stwory

Atha

Jeśli pies miałby mieszkać w budzie, to nie bierz. Labradory nie mają odpowiedniej sierści, poza tym to bardzo rodzinne psy i nie powinny być od rodziny oddzielane. Ale w domu, albo w ogóle.

Proponowałabym je zacząć ze sobą spotykać na neutralnym terenie, z neutralnymi ludźmi (o których żadne z nich nie będzie zazdrosne) i przyzwyczaić je do siebie, zobaczyć, czy w ten sposób się zaakceptują. Większość psów, zwłaszcza suk na szczenięta reaguje łagodniej i przyjaźniej niż na dorosłe zwierzęta. Może się okazać, że przypadną sobie do gustu i niepotrzebnie się martwisz. Najwyżej będzie początkowo troche spięć o panciną uwagę.
Dejzi nie jest zazdrosna o domowników? Jeśli nie, po pewnym czasie powinna zaakceptować nowego członka stada.

vilandra

Zgadzam się z przedmówcami. Labrador to nie jest pies do budy, potrzebuje kontaktu z człowiekiem. Z doświadczenia wiem, że najlepiej jest najpierw zapoznać starszego psa z nowym domownikiem zanim przyniesie się go do domu. W przypadku szczeniaka nie powinno być z tym problemu, bo na ogół zostanie szybciej uznany za członka stada. Co prawda starszy pies przez pewien czas może czuć się zazdrosny, dlatego ważne jest by obu poświęcać tyle samo uwagi.
Ja miałam ten sam problem z dwoma moimi psami już w dość zaawansowanym wieku, które musiałam do siebie przyzwyczajać zanim ze sobą zamieszkały. Teraz żyją ze sobą pod jednym dachem w zupełnej zgodzie. Więc trzeba najpierw pozwolić psom by się do siebie przyzwyczaiły a wszystko powinno być ok Very Happy