Kilka problemów- agresja? zazdrość? strach?

Olusia

Nawet nie myślałam, że kiedyś stworzę taki temat. Otóż mam problem z Dianą. Pracuje ze mną chętnie, czasami ma chwile zawahania, ale zawsze się stara, ale nie o to chodzi. Gdy na spacerze przejdzie koło nas ktoś nieznajomy, podejrzany, Diana, nie wiem, chyba ze strachu ma ochotę tej osobie coś zrobić, zaatakować, itd. Może to ze strachu przed nową osobą, czasem nawet psem? Może ma to również związek z tym, że kiedy jest u dziadków na wsi, kiedy jesteśmy na wczasach, ma tam za dużą swobodę, praktycznie może tam robić co chce, obszczekiwać, ganiać psy dziadków, biegać bez opanowania, itd?

Od jakiegoś czasu zakładam jej kaganiec kiedy idziemy na spacer, zdejmuję jej kiedy ją spuszczam. Ale ja nie chcę, żeby każdy spacer tak wyglądał. chciałabym być spokojna o to, że nikogo nie zaatakuje czy nie zrobi jakiej innej krzywdy.

Co mam zrobić, żeby ją tego oduczyć i żeby dało się uniknąć tak nieprzyjemnych sytuacji? Ma ktoś jakiś pomysł na to? Byłabym bardzo wdzięczna za pomoc, to dla mnie ważne.

Atha

Hmm, a jesteś pewna, że to sygnał do ataku, a nie zaczepne poszczekiwanie? I jak wtedy reagujesz?

Olusia

Wydaje mi się, że tak. Jest wtedy bardzo nerwowa i ciągnie strasznie do tej osoby/psa. Co robię? Staram się z nią iść w przeciwnym kierunku.

Suvi

Tylko nie ciągnij jej, bo to wzbudza agrasję. No i może spróbuj starego sposobu z odciąganiem uwagi? Może to zadziała?

No i swoją drogą, to mam pewien problem z Charlim (podobny, tylko w nieco innej sytuacji, ale do tematu pasuje jak ulał). Tak więc zacząć mogę cytując słowa Olusi:

Olusia

Nie, nie będę ciągnąć Wink

A widzisz- moja jest w domu oazą spokoju i nigdy (nawet przy kości) nie zdarzyło jej się warknąć. Za to czasem w budzie, daje znać, że nie jest się tam mile widzianym. To rozumiem.

Myślę, że w Waszym wypadku szlifowanie komendy "zostaw" dałoby jakieś pozytywne rezultaty.

Masakra

Suvi

A Charlie natomiast na spacerze to prawie anioł (prawie, bo zawsze sczeka na takiego jednego psa) Laughing

Tak więc chyba będziemy musieli poćwiczyć jeszcze zostawianie czegoś Wink

Olusia

U nas jeśli chodzi o psie sprawy to w Radomiu naprawdę nie jest za ciekawie. Ani agility, ani behawiorysty itd.

Odkąd napisałam tu o naszym problemie to ani razu nie zachowała się agresywnie w stosunku do kogoś. Chwalę ją za pożądane zachowanie, czyli ignorowanie przechodniów, tak zwanych intruzów i jest dobrze Very Happy

Suvi

Masakra, czasami przy jedzeniu z miski tez warczy, ale zazwyczaj nie. No i już zauważyłam, że robi postępy, bo jak je kość to mogę go lekko pogłaskać po plecach (jak ręką powędruje w stronę pyska to zaczyna warczeć). Oczywiście chwalę go za odpowiednie zachowanie. Ma 3 lata, więc jest jeszcze młody. Ale nie przypominam sobie żeby kiedyś ktoś mu zabrał koś, bo już od dawna się tak zachowuje... No i zauwazyłam też, że ta agresja nie dotyczy mamy.

Kida

Suvi

Tak, ale ja chcę zobaczyć, na ile mogę sobie pozwolić, bo jeśli kiedyś trzeba będzie np. psy zabrać coś do jedzenia (nie wiem, ze stołu spadnie kość kurczaka, czy coś w ten deseń). No i to nie ma raczej charakteru głaskania, tylko dotykania Wink

Lily

Suvi, to jest klasyka kontroli zasobów (czyli innymi słowy, Charlie owinął sobie Ciebie wokół pazura w tej kwesti)... Dowodzi tylko tego, że Charlie Ci nie do końca ufa. jestem na 100% pewna, że zanim pokaże zęby wysyła masę CSów. Nie wiem czy 'zostaw' coś pomoże, wg. mnie może tylko wzbudzic w nim niechęc, nawet jeśli będzie posłuszny komendzie. Na Twoim miejscu pracowałabym nad zaufaniem. Podchodź co Charliego gdy je coś dobrego, daj mu drugi smaczny kąsek i idź sobie. Podchodź do miski, dorzucaj chrupek i już Cię nie ma.
A poza tym, jak jak mówi Kida, uważam, że gdy pies je, należy go zostawić w spokoju.

Suvi

Oj tak, to to ja już dawno wiedziałam. I bardzo dziękuję za sposoby "wzmocnienia" zaufania u Charliego ;* Mam nadzieję, że coś zdziałają...

Psifan

Ja wczoraj miałem z pieskami taką sytuację :
Przyszły jak zwykle przed wieczorem do mnie na smyranie i mizianie bo już są przyzwyczajone do zabawy o stałej porze. Po chwili głaskania (staram się obdzielać ich pieszczotami po równo i sprawiedliwie) Nero zaczął cicho warczeć na Bobiego. Jak zobaczyłem, że sytuacja sie zaostrza to zacząłem do nich cicho i spokojnie mówić żeby się uspokoiły. Patrzyły na siebie spode łba i cicho powarkiwały. Coś im nie pasowało. Może to jest zazdrość o mnie i moje względy ale zawsze staram się przytulać jednego i drugiego pieska, chociaż nie robię tego jednocześnie. W końcu Bobi odszedł na pewną odległość. Odwrócony do nas tyłem tkwił nosem do ściany nieruchomo a w tym czasie Nero leżał na moich kolanach. Podszedłem do Bobiego i chciałem go ukoić głaskaniem lecz ten nie reagował wcale. Stał obrażony kilka minut z łebkiem lekko uniesionym do góry. Dopiero gdy Nero na chwilę wyszedł z pomieszczenia Bobi odwrócił się do mnie i położył na kocu. Do końca tego dnia pieski wzajemnie się omijały z daleka i nawet widac było, że unikają kontaktu wzrokowego ze sobą. Czyżby tak wyglądało obrażanie się na siebie zwierząt ? Czy Wy też zaobserwowaliście takie reakcje swoich czworonożnych przyjaciół ? Confused