Problemy z Olkiem. Popełnione błędy.

Kida

A więc. Od czego zacząć...Ciężko mi strasznie. Mam problemy z Olusiem i to, siłą rzeczy, dość duże.
Dostałam go ponad sześć lat temu - miałam wtedy siedem lat. Jako siedmioletnie dziecko nie znałam się bardzo na wychowaniu psa. Na forach o psach bywam od jedenastego roku życia...jednak dopiero od kilku miesięcy zaczynam się tym interesować tak naprawdę. I widzę masę błędów popełnionych przeze mnie. Na swoje usprawiedliwienie mogę dodać jedynie, że są one też z winy mojej rodziny. Podam przykład.
Oluś jako pies do dwóch, może trzech lat spał na przedpokoju (wiatrołapie, jak kto woli) na swoim legowisku. Później zaczął spać u nas na górze, ale już nie w legowisku tylko na kanapie, na której leży jego kołderka. Ok pół roku temu kupiłam Olkowi fajne legowisko, żeby w końcu móc usiąść na tej kanapie ( Wink

). Po około 15 dniach było już fajnie - nie było kołderki na kanapie, pies za spanie w legowisku był nagradzany, wokół niego leżą jego ulubione pluszaki. Oczywiście czasem zdarzało mu się wracać na swoje dawne miejsce w pokoju, ale wiadomo, że trzyletnich przyzwyczajeń nie zmieni się w 15 dni. I wtedy się zaczęło...
Mama mimo moich usilnych próśb (ja się zajmuję psem, tak będzie lepiej jak będzie miał własne legowisko i nie będzie się denerwował jak ktoś usiądzie na kanapie, w końcu po to jest kupione itd. itp.) położyła mu znowu kołdrę Rolling Eyes

I pies powrócił tam. Oczywiście, zdejmowałam mu ją, pokazywałam, że nie wolno, pies szedł na legowisko, dawałam smaczka i było fajnie. Ale później znowu - położona kołdra! A wiadomo, że nie będę karała psa za to, że śpi na własnej kołdrze! Nie udało mi się dogadać z mamą. Pies śpi na kanapie, legowisko stoi puste.
Dalsza sprawa - komendy. Uczyłam Olka komend. Wyglądało to tak - siad - smakołyk, łapa - smakołyk, leżeć - smakołyk, turlaj się - smakołyk, tańcz - smakołyk (teraz doszło jeszcze dwie nowe komendy - slalom i idź (na dwóch łapach), zamiast łapy jest przybij piątke - Olek nauczył się przybijać piątke, ale teraz nie chce dawać łapy)). I powtarzałam to przez dwa lata w tej samej kolejności! Teraz zaczyna do mnie trafiać, że Olek nie zwraca uwagi na to, co mówię, tylko wykonuje ćwiczenia w wyuczonej kolejności! Oczywiście, nie nagradzam go za ,,nachalność" w wykonywaniu komend, ale on wtedy nie wie o co chodzi i robi dalej. A jak go nie nagrodzę to się wkurza i idzie ode mnie.
Poza tym Olo tak był nakręcany na smakołyki, że komendy chce robić teraz tylko i wyłącznie za nie. CO MAM Z TYM ZROBIĆ?! I czy da się jakoś ,,wyczyścić pamięć psa" (taki skrót myślowy) z komend, które zapamiętał i zacząć szkolenie od nowa, od zera?
Kolejny problem. Kiedy pies jest głaskany, np. nie tak jak lubi warczy. Został utwierdzany w tym nawyku przez pięć długich lat, a mama przemawiała tylko do niego łagodnym głosem - ,,misiu nie wolno" Rolling Eyes

. Wiem, że chce dobrze. Wiem też, że nie wychodzi. Jak to zmienić?
Kolejny przykład - boję się spuszczać mojego psa na otwartych przestrzeniach, bo nie mam niestety do niego do końca zaufania. Kiedy nikogo ani niczego nie ma w pobliżu idealnie reaguje na moje zawołanie, przy jakichkolwiek boźdzcach rozpraszających - ja już nie istnieję.
Moi rodzice uważają także, że najlepszą karą dla psa są klapsy. Oczywiście nie mocne, ani nic w tym stylu, ale zawsze. Tłumaczę im, że tak nie wolno, że są inne kary, że to może pobudzić w Olku agresję lękową, ale ONI WIEDZĄ LEPIEJ! (mama jako dziecko miała kilka psów, dlatego ta cała ,,wiedza'' Wink

). Jak mam im wytłumaczyć, że to wcale NIE jest dobre?
Kolejna sprawa - karmienia. Kupuję Olkowi RC suchą, czasem mokrą Purinę Pro Plan. I tłumaczę rodzinie, żeby nie wrzucać mu do miski żadnego mięsa, owszem od czasu do czasu tak, ale NIE CAŁY czas. Mówię, że Olek ma swoje jedzenie. Wtedy pojawia się tekst, że on ,,nie lubi" (co nie jest prawdą, bo jeśli Olek tylko jest głodny wcina, aż mu się uszy trzęso). Poza tym tłumaczę, że jak zgłodnieje to zje i żeby w tym wypadku zdać się na jego instynkt, a nie wpychać jedzenie na siłę. Nie skutkuje. CO JA MAM POWIEDZIEĆ???
Zakładając, że rodzina da mi wolną rękę w wychowaniu psa i pozwoli mi decydować o nim (tiaaa...), to jak mam skorygować błędy o których wspomniałam? Czy zacząć korzystać z metody klikerowej? Czy może z karania psa dźwiękami dysków? Może zostać przy smakach? I - Olo jest psem sześcioletnim, wszystko co tu opisałam jest jego nawykiem, czy uda się z tym zrobić jeszcze cokolwiek?

Lily

Aż głupio mi sie odzywac, znów się wymądrzam...

Po pierwsze- zawsze da się coś zrobic.
Po drugie- tak, zacznij klikac. Zanim zaczniesz zadawac pytania na ten temat, przeczytaj cały topic o klikaniu i strony o klikaniu. Potem pytaj- mi się już nie chce 100 raz tego samego... Wink

Po trzecie- ja 'karając' Coffe łańcuszkiem (czyli ten sam mechanizm co Fisherowskie dyski) osiągnełam u niej tylko bardzo silny stan lękowy i nerwowośc.
I po czwarte- wydaje mi się, że grom Twoim 'problemów z psem' to tak naprawdę Twoje problemy z rodzicami. Jak bym się nie starała, nie sądzę, abym mogła Ci pomóc je rozwiązac. Jedno jest pewne- nie da się wychowac psa bez wspólnej konsekwecji i zasad.

Kida

Lily

Suvi

Z warczeniem mam ten sam (no ten i jeszcze jeden, podobny) problem co Kida, ale na szczęście tylko u Charliego (Pchle np. to bym mogła żarcie z gardła wyjąć i nie protestowałaby Laughing

)... Ale Charlie? Jak mu się nie podobają pieszczoty (głaskanie) to warczy, a czasami się sam przymila. No i drugi problem- nauczyłam go komendy zostaw!, nawet perfekcyjnie, ale jeśli chodzi o kostkę mineralną, to on nagle o tym zapomina i warczy jak tylko się zbliżę. Co powinnam zrobić?

Kida

Lily

Tyle czasu mineło i cisza...
Jak Wam się układa? Jak postępy? Klikacie?
Przepraszam, ze jeszcze nikogo Ci nie znalazłam, ale nie było mnie w domu. Zaraz sie za to zabiorę Smile

Kida

Mamy od dziś kliker. Zaczniemy klikać. Mam nadzieję, że będzie dobrze.

Anja

Kida, nie wiem, jakich argumetnów używałaś do przekonywania rodziców. Nie działa na nich mówienie, że mącą psu w głowie, że nic się w ten sposób nie nauczy, że jeśli Ty go czegoś nauczysz a oni robią inaczej, to cała wiedza przepada i że jednak od maminych czasów dużo się zmieniło w kwestii szkolenia psów i opieki nad nimi? Wiem, że rodzice potrafią być głusi na wszystko i mieć gdzieś gadaninę dzieci, ale chyba nie ma innego sposobu niż tłumaczenie ciągle tego samego, bo argumenty się w pewnym momencie wyczerpią a problem pozostanie. Nie wiem, może weź rodziców na taką naprawdę poważną rozmowę, żeby skupili się na tym co mówisz, bo może w takiej codziennej paplaninie nawet Cię do końca nie słuchają. Nie wiem, może powiedz im to dobitniej, mocniej, może się na nich wkurz i trochę krzyknij (broń Boże nie propaguję jakichs domowych awantur czy coś, ale na moich starszych czasem tylko to działa), ciężko mi doradzić, bo nie znam waszych zasad domowych i nie wiem na ile wolno Ci to zrobić

Lily

Kida, proszę, melduj o postępach i innych rzeczach Wink

Na moich rodziców działa niesutanna paplanina rozciągająca sie na miesiące. Parę razy dziennie wtrącane zdania typu "Ja poprosze kolację teraz, bo potem będę uczyła psa nowych rzeczy", "Idę na zakupy, może jak będziemy przechodzic koło zoologa to kupię ciastka dla psa? Wiesz, bez ciastek w pozytywnym wychowaniu psa ani rusz!" i w końcu rodzice mi ustępują tylko dla świętego spokoju Wink

Myszka

Rzeczywiście na rodziców działa męczenie psychiczne, jak im będziesz mówiła do znudzenia co musisz kupić, co potrzebne, albo jak będziesz pytać kiedy w końcu dadzą Ci pieniądze na smakołyki do szkolenia psa to w końcu ustąpią i dadzą Wink