Forum Wszystko o Psach Strona Główna
 FAQ   Szukaj   Użytkownicy   Grupy    Galerie   Rejestracja   Profil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości   Zaloguj 

Przewlekła niewydolność nerek

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Wszystko o Psach Strona Główna -> Weterynaria
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Sharona
PieskiŚwiat


Dołączył: 25 Sie 2010
Posty: 91
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Radom

PostWysłany: Czw 18:59, 14 Kwi 2011    Temat postu: Przewlekła niewydolność nerek

Przewlekła niewydolność nerek u psów

Nerki to parzyste narządy o fasolowatym kształcie, umieszczone niemal symetrycznie po obu stronach kręgosłupa. Oprócz produkcji moczu nerki zajmują się regulowaniem gospodarki wodnej, kwasowo - zasadowej i mineralnej. Przez zagęszczanie moczu te niezastąpione narządy pozyskują bezcenną dla organizmu wodę, w przypadku zaś jej nadmiaru - wydalają go. Nerki są również odpowiedzialne za produkowanie czynnej formy witaminy D oraz za gospodarkę jonami. Oprócz tego produkują hormony.

Katabolizm (rozpad) substancji odżywczych we krwi , będący elementem całego procesu trawiennego, powoduje powstawanie szkodliwych produktów przemiany materii. Za pośrednictwem krwi transportowane są one do nerek, gdzie w wyniku skomplikowanego procesu filtracyjnego są oddzielane od innych, potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu, składników. Wraz z moczem wydalane są więc szkodliwe produkty przemiany materii, toksyny, metabolity leków oraz substancje, których stężenie przekracza we krwi tzw. próg nerkowy. Zdrowy mocz nie zawiera białek ani cząsteczek budulcowych krwi. Badanie laboratoryjne wykazujące ich obecność jest sygnałem, że w gospodarce metabolicznej organizmu zwierzęcia zachodzą niepożądane procesy.

Przyczyny
Występowanie PNN może mieć wiele przyczyn.
Choroby związane z występowaniem przewlekłej niewydolności nerek to:

* idiopatyczne zapalenie tkanki śródmiąższowej nerek
* amyloidoza (białko odkłada się pozakomórkowo w narządach, w tym przypadku w nerkach)
* leptospiroza
* babeszjoza
* wstrząs anafilaktyczny (na tle alergicznym)
* choroby nowotworowe nerek
* wielotorbielowatość nerek
* hiperkalcemia
* ostre (najczęściej kłębuszkowe) zapalenie nerek
* zaburzenia działania układu immunologicznego
* zakażenia bakteryjne
* nefropatia cukrzycowa (uszkodzenie miąższu nerek, będące efektem podwyższonego poziomu cukru we krwi)
* urazy (np.powikłania pooperacyjne, pęknięcie pęcherza, uszkodzenie moczowodów itp.)
* niewydolność serca

Odkryta została także zależność pomiędzy rasą psa a zwiększoną częstotliwością występowania PNN. Zazwyczaj niewydolność pojawia się tutaj jako skutek innej choroby nerek, do której wspomniane rasy wykazują genetycznie uwarunkowane skłonności. Do ras bardziej predysponowanych należą m.in. :

* Cocker spaniel
* Shar pei
* Lhasa apso
* Shih tzu
* Angielski foxhound
* Norweski elkhund
* Alaskan malamut
* Chow - chow
* Sznaucer miniaturowy
* Pudel
* Doberman
* Rottweiler
* Soft-coated wheaten terrier
* Golden retriever
* Bull terrier
* Cairn terrier
* Beagle
* Owczarek niemiecki
* Berneński pies pasterski
* Samojed

Skłonność do PNN wykazują także zwierzęta w zaawansowanym wieku.

Przebieg choroby
Podczas przebiegu przewlekłej niewydolności nerek (PNN) następuje stopniowe zanikanie czynności narządowych. Jej efektem są : nieprawidłowa filtracja krwi, złe zarządzanie odpadami oraz zaburzenia produkcji hormonów (w tym niezbędnej przy produkcji krwinek czerwonych erytropoetyny). Dysfunkcjom podlega również gospodarka płynami i elektrolitami, zachwiana zostaje równowaga kwasowo - zasadowa organizmu.

Nerki posiadają bardzo dużą rezerwę czynnościową. Oznacza to, że nawet przy dużym spadku lub zaniku funkcjonalności poszczególnych komórek (nefronów), narząd spełnia swe zadanie. Zdrowe komórki zwiększają wówczas wydajność. Cecha ta, choć generalnie korzystna, dramatycznie opóźnia wykrycie zaburzeń funkcjonowania nerek. Kliniczne objawy niewydolności są bowiem widoczne dopiero przy znacznym, aż 75 procentowym uszkodzeniu miąższu narządu.

W pierwszym stadium choroby organizm zastosowuje wspomniane wyżej mechanizmy wyrównawcze, co praktycznie uniemożliwia rozpoznanie na podstawie obserwacji zwierzęcia. Badanie moczu na tym etapie może już wykazać zaburzenia jego zagęszczania oraz obecność składników niepożądanych.
W następnej kolejności poziom kreatyniny w surowicy zaczyna się podwyższać. Wskaźnik ten uznano za kluczowy w wykrywaniu wczesnego stadium mocznicy, gdyż jest to parametr wykazujący silne powiązanie ze współczynnikiem filtracji kłębuszkowej w nerkach.
Następny etap to zwiększające się stopniowo objawy mocznicy, wymienione w akapicie poniżej.

Objawy
Wiele z poniżej wymienionych objawów jest bezpośrednią reakcją organizmu na zatrucie toksynami i produktami ubocznymi procesów metabolicznych (mocznikiem, aminami, siarczynami, fosforanami, amoniakiem itp.). Niektóre reakcje wynikają z odwodnienia, inne z zakwaszenia organizmu. Uszkodzone nerki wydalają do obiegu nienormatywną ilość reniny, odpowiedzialnej za wzrost ciśnienia tętniczego. Jej nadmiar prowadzi do zaburzeń pracy serca (przerost lewej komory). Zaburzenia równowagi fosforu i wapnia powodują wtórną nadczynność przytarczyc. Ponieważ wapń nie jest w zaawansowanym stadium choroby przyswajany z pokarmu, jego stężenie w surowicy wyrównywane jest poprzez pobór tego składnika z kości. W wyniku wspomnianego procesu powstają zapalenia kości. Niewykluczone jest również ich rozmiękanie. Jednocześnie w tkankach miękkich powstawać mogą obszary zwapnienia.

O tzw. zespole mocznicowym świadczyć mogą :

* wzmożone pragnienie
* częstomocz
* krwiomocz
* apatia
* wymioty
* biegunka
* halitoza (przykry zapach z pyska)
* brak apetytu (wynik nadmiernego wydalania potasu)
* osłabienie
* bolesność mięśni
* sztywny chód
* brak koordynacji ruchów
* depresja
* niedokrwistość
* reakcje ze strony ośrodkowego układu nerwowego (drżenia, świąd, zaburzenia świadomości, z czasem śpiączka mocznicowa)

Diagnozowanie
Dla wykrycia choroby na wczesnym etapie ogromne znaczenie ma wywiad z właścicielem. Lekarz weterynarii powinien również przeprowadzić podstawowe badanie, polegające na dokładnych oględzinach i osłuchaniu całego zwierzęcia. Należy dokonać pomiaru temperatury ciała.

Następne w kolei jest badanie moczu, które w przypadku wykazania pewnego typu anomalii (np. obecność glukozy, zmieniony ciężar właściwy moczu), stanowi podstawę do dalszych badań diagnostycznych. Profilaktycznie należy je wykonywać co kilka miesięcy, nawet u zdrowego zwierzęcia.
Podwyższone stężenie kreatyniny i mocznika, potwierdzone analizą krwi, również wskazywać może na występowanie PNN. Oprócz badania krwi obwodowej wykonuje się morfologię i rozmaz.
Badanie USG nerek pozwala z kolei określić rodzaj i obszar zmian, jeśli takowe zaistniały. Analiza ciśnienia tętniczego może również wspomóc diagnozowanie mocznicy. Wykazana została znacząca zależność pomiędzy postępującymi zmianami patologicznymi nerek a wzrostem ciśnienia tętniczego. W przypadku zwierząt pomiar bezpośredni może być jednak zbyt inwazyjny (nakłucie tętnicy) a pośredni (np. metodą Dopplera) zbyt niemiarodajny.
Niekiedy prowadzący lekarz weterynarii zaleca wykonanie biopsji bądź zdjęcia rentgenowskiego nerek.
Wczesne zdiagnozowanie PNN pozwala na natychmiastowe podjęcie kroków spowalniających chorobę, co znacznie przyczynia się do wzrostu jakości i długości życia zwierzęcia.

Leczenie
W przypadku przewlekłej niewydolności nerek trudno mówić o leczeniu. Podjęte działania mają na celu powstrzymanie postępujących procesów chorobowych. Zniszczone nefrony nie podlegają odbudowie, w wyniku czego zwierzę do końca życia stosować musi odpowiednią dietę oraz otrzymywać farmaceutyki. Psy, u których zdiagnozowano chorobę na odpowiednio wczesnym etapie, mają - przy odpowiednim traktowaniu - duże szanse na udane i w miarę "bezawaryjne" funkcjonowanie.
Diecie zwierzęcia z PNN poświęcony jest odrębny artykuł w dziale 'diety lecznicze dla psa' na portalu Vetopedia.

Kształt leczenia farmakologicznego zależny będzie od przyczyny, jaka leży u podstaw wystąpienia PNN. Inne bowiem specyfiki aplikowane będą zwierzęciu z zaawansowaną cukrzycą a inne będącemu ofiarą infekcji bakteryjnej.
W ostatnich stadiach choroby stosuje się leczenie objawowe, mające na celu głównie poprawę komfortu życia zwierzęcia. Aby poradzić sobie z narastającym odwodnieniem zwierzęcia stosuje się nawadnianie podskórne a w przypadku ataków nerkowych - nawet dożylne (odpowiednimi preparatami).
W przypadku zaburzeń ze strony układu pokarmowego stosuje się środki osłonowe. Powszechna jest również szeroka suplementacja - wit. D3, B, wapń, potas, żelazo. Suplementy mogą być stosowane jedynie po konsultacji z nadzorującym terapię lekarzem weterynarii. Karmy lecznicze dla zwierząt z PNN zazwyczaj wyrównują poziom składników mineralnych i witamin do pożądanych wartości.
Zwierzętom podaje się również syntetyczne enzymy nerkowe, umożliwiające w miarę sprawny przebieg procesów trawiennych. Psom podawać można ludzką (w 20 - 50 % przypadków odrzucaną) oraz rekombinowaną (psią) erytropoetynę. Obecność tego enzymu, przyczyniającego się do produkcji czerwonych krwinek, przeciwdziała niedokrwistości. Zwierzętom z towarzyszącym PNN nadciśnieniem podaje się leki hipotensyjne.

Chociaż niebezpieczna i nieodwracalna w skutkach przewlekła niewydolność nerek to choroba, której ostateczny przebieg bardzo mocno uzależniony jest od działań leczniczych i wspomagających. Przy pomocy właściciela cierpiący na tę dolegliwość pies może jeszcze długo cieszyć opiekuna swym towarzystwem.
Źródło: Vetopedia.pl


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Wszystko o Psach Strona Główna -> Weterynaria Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group

Theme xand created by spleen & Forum.
Regulamin