Tęczowy Most

Atha

A owszem, lubimy takie rozrywki...

Dora

Tak, stałeś sie popularny ale negatywnie

Krzemolinka

krecik90

ale sie odrodzilem huahuaau macie swoja reankarnacje... jestem czystym zlem

Korasa

Co ty satanistą jesteś?

Nuka

Tak masz rację Krecik90 jesteś czystym złem.Już w jednym temacie przekleństwa poleciały :/

Korasa

Normalnie zajeżdża prowokacją

Ppx

[link widoczny dla zalogowanych]
Szkoda, że jest ich tak mało. (cmentarzy)
We Francji [?] można z prochów zrobić jeszcze diament.

JustCandyShop

` Też jestem zdania tego samego, takich miejsc powinno być znacznie więcej.
W te wakacje pochowałam mojego ukochanego pieska właśnie w tym miejscu i nie wyobrażam sobie że miała bym to zrobić gdzieś pod blokiem czy w innym miejscu.

Bartek

30 września 2010 straciłem najlepszego przyjaciela. Odszedł mój najukochańszy piesek o imieniu Roki. Miał 13 lat i 6 miesięcy. Nie potrafię się pogodzić z jego stratą brakuje go w domu,wypełniał go pozytywną energią jaką posiadał chociaż był bardzo chory. Reagował na komendę daj buzi a także jak coś chciał nie trzeba było nic mówić,on już sam dawał buzi. Kiedy był zdrowy jadał wszystko od domowego jedzenia po owoce,warzywa a nawet słodycze. Ostatnie dni były bardzo ciężkie i musieliśmy mu pozwolić od nas odejść. Decyzja nie była łatwa ale teraz jest mu lepiej,bo nic go nie boli i nie cierpi,odpoczywa sobie w Psim Niebie.
Pozostający w żalu i rozterce twój najukochańszy i pamiętający Pan.

Krzemolinka

Przykro mi... A na co był chory?

Bartek

chorował na raka,niewydolność serca,nerek i wątroby. Wymiotował wodą która gromadziła mu się w serduszku,płucach i brzuszku.Zaczęły mu zanikać mięśnie na pyszczku,stracił apetyt.

mm1968

Ja też straciłam, najlepszego przyjaciela psa boksera miał 10 lat i 4 miesiące jak musiałam go uśpić .Usunęliśmy mu guza który okazał się złośliwy.I tak po operacji minęło 6 tygodni jak przestał chodzić , mało jadł ale za to dużo pił.Znosiliśmy go na podwórko przez 2 tygodnie ,bo nie chciał robić siku w domu. Na podwórku musiałam go trzymać bo nie miał siły ustać na łapkach. I nadeszła ta okropna decyzja o uśpieniu,nie było już żadnej nadziei o wyzdrowieniu.Coraz bardziej cierpiał a ja nie mogłam pozwolić aby mój najlepszy przyjaciel Sępaj tak cierpiał.Na zawsze w naszych sercach.

Agacia

Wczoraj własnie moj ukochany psiak Saba ( tak sie wabiła) zdechła..
Podobno miała coś z sercem i żołądkiem ale nikt wcześniej nie zdawał sobie z tego sprwy.
Zalogowałam sie tutaj zeby porozmawiac z ludzmi w podobnej sytuacji..
To jest straszny ból Sad

Dostałam ją na swoje 6 urodziny ...zawsze ze mna była ...choc nie mieszkała ze mną byla mi baardzo bardzo bardzo bliska i ufałam jej bezgranicznie. Dziadkowie w sumie dobrze sie nią opiekowali...ale nic nie zauwazyli kiedy zaczelo dziac sie cos zlego...dzisiaj miałam wlasnie do Niej pojechac i nadrobic dlugi czas kiedy sie nie widzialysmy...Niestety nie zdązyłam.. Sad

Sparrowka

Witaj, Agacia.

Znajduj się w podobnej sytuacji i doskonale cię rozumiem. Niespodziewana śmierć pieska musiała być dla ciebie ogromnym ciosem, wiem, co czujesz.

Nie martw się jednak, dałaś z siebie wszystko, a przynajmniej przypuszczam, że tak właśnie było. Kochałaś. I to wystarczy. Nawet, jeśli nie było cię z nią w chwili śmierci. Może to nawet i lepiej, zapamiętasz ją jako radosną psinę, tej wizji nie będzie zakłócać ci nieprzyjemne wspomnienie jej śmierci. Ja nie miałam tyle szczęścia, mój Foxik przed śmiercią oślepł niemalże na moich oczach, nigdy nie zapomnę tego traumatycznego widoku, kiedy mój kochany pies był bezradny, zagubiony, przestał być tym śmiałym, odważnym, nie bojącym się niczego foksterierem. Byłam z nim cały czas, chorował przez trzy miesiące, widziałam, jak umiera, jak się zmienia, jak podupada fizycznie i psychicznie.

Ciesz się z tego, co mogłaś jej dać i co jej dałaś.